1 P 3

Upomnienia dotyczące stosunków z bliźnimi
3 1 Tak samo żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy z nich nie słuchają nauki*, przez samo postępowanie żon zostali [dla wiary] pozyskani bez nauki, 2 gdy będą się przypatrywali waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu. 3 Ich ozdobą niech będzie nie to, co zewnętrzne: uczesanie włosów i złote pierścienie ani strojenie się w suknie*, 4 ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga. 5 Tak samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom. 6 Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem*. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się* żadnego zastraszenia. 7 Podobnie mężowie we wspólnym pożyciu liczcie się rozumnie ze słabszym ciałem kobiecym! Darzcie żony czcią jako te, które są razem z wami dziedzicami łaski, [to jest] życia, aby nie stawiać przeszkód waszym modlitwom. 8 Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni! 9 Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. 10 * Kto bowiem chce miłować życie i oglądać dni szczęśliwe, niech wstrzyma język od złego i wargi - aby nie mówić podstępnie. 11 Niech zaś odstąpi od złego, a czyni dobrze, niech szuka pokoju i niech idzie za nim. 12 Oczy bowiem Pana na sprawiedliwych [są zwrócone], a Jego uszy na ich prośby; oblicze zaś Pana przeciwko tym, którzy źle czynią. 13 Kto zaś będzie wam szkodził, jeżeli gorliwi będziecie w czynieniu dobra? 14 Ale jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie obawiajcie się zaś ich gróźb i nie dajcie się zaniepokoić!* 15 Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego* i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. 16 A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. 17 Lepiej bowiem - jeżeli taka wola Boża - cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.
Zstąpienie Chrystusa do Otchłani*
18 Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem*. 19 W nim* poszedł ogłosić [zbawienie] nawet duchom* zamkniętym w więzieniu*, 20 niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz*, zostało uratowanych przez wodę. 21 Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie*, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. 22 On jest po prawicy Bożej*, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce*.


Przypisy

3,1 - Ewangelii.
3,3 - Św. Piotr nie potępia ozdób, ale zachęca do starania się o wewnętrzne bogactwo duszy.
3,6 - "Panem" - Rdz 18,12 (hebr.: baal = "mąż" i "pan"); "obawiacie się" - Prz 3,25.
3,10 - Ps 34[33],13-17 (LXX).
3,14 - Iz 8,12.
3,15 - Iz 8,13.
3,18 - Zstąpienie Chrystusa Pana do "piekieł", tj. do Otchłani, nastąpiło po Jego śmierci, a przed zmartwychwstaniem.
3,18 - Por. Hbr 9,14-28.
3,19 - "W nim" - inni tłum.: "w tym stanie"; "duchom" - są to dusze ludzi; "w więzieniu" - w otchłani (wyrażenie obrazowe).
3,20 - Por. Rdz 7,7.
3,21 - Modlitwa w czasie chrztu świętego.
3,22 - "Bożej" - Wlg dodaje: "zniszczywszy śmierć, byśmy się stali dziedzicami życia wiecznego"; "Moce" - zob. Ef 1,21.

Zobacz rozdział